بسم الله الرحمن الرحیم

  • گفت فلانی طلبه زاهد و ساده زیستی است و در قید پوشش و رسیدگی به وضعیت ظاهری و آراستن سر و صورت خود نیست حتی گاهی به شستشوی منظم لباس هم اهمیّت نمی‌دهد، حتی گاهی لباس رسمی خود را بیرون آورده و با لباس مردم عادی رفت و آمد می کند..
  • گفتم : ماشاءالله به تحلیل و نتیجه گیری شما ، آنچه از ایشان نقل کردید نه تنها کمال و مثال زدنی نیست بلکه نوعی بی انضباطی و انتخاب زهد نادرست است زیرا که :
  • یکم : ساده زیستی و زهد اصیل و واقعی به مصرف بهینه و متعادل امکانات و کارایی بالا و نیکو اطلاق می شود.
  • دوم : وضعیت پاکیزگی لباس و آراستگی آن به ویژه در حضور اهل ایمان و در جامعه مورد تاکید و پسند اسلام است.
  • سوم : پوشش مناسب در حد توان ، مایه آبرو و حفظ شخصیّت و کرامت انسان ، بویژه انسان با ایمان است.
  • چهارم : بعد از برگزاری مراسم رسمی عمامه گزاری و تعهّد مبنی بر پوشش دائمی لباس ، عدم استفاده از لباس رسمی و بیرون آوردن آن به بهانه های واهی، عرفا و چه بسا شرعا جایز نیست و باعث وهن روحانیت است.
  • آری آراستگی در برقراری و استحکام روابط تأثیرگذار است و این حقیقت انکار ناپذیر در سراسر هستی مشهود است. پیشوایان ما نیز به اهمیّت آن اشاره داشته و خود پیش از هر شخص دیگری آن را به کار بسته و از محبوبیّت آراستگی نزد خداوند خبر داده اند.
  • پیامبر اکرم(ص) می فرماید:

         اِنّ اللَه یُحِبِّ الجمالَ و التجمیل و یکره البُؤسَ و التّباؤُسَ؛

  • خداوند زیبایی و آراستن را دوست دارد و از نپرداختن به خود و خود را ژولیده نشان دادن ، کراهت دارد.[کافی]
  • و نیز میفرمایند:
  • ان الله یُحِبُّ مِن عبیده اذاخرج الی اخوانه ان یَتَهَیّأَ لهم وَ یَتَجَمَّلَ؛
  • خداوند دوست می دارد که چون بنده اش به سوی برادرانش بیرون می آید، خود را برای آنها آماده و زیبا سازد .

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

فهرست